Śmieci trafiają do lasu przypadkowo
Pierwszą grupą śmiecących są osoby, które robią to prawie „przypadkowo”. Śmiecą bezrefleksyjnie i impulsywnie. Wynika to z lenistwa, czasami braku czasu, braku świadomości szkodliwości tych czynów. Prawie każdemu zdarzyło się kiedyś wyrzucić papierek na ziemię, niekoniecznie w lesie. Właśnie o tym mówię. O zjawisku „za ciasnej kieszeni”. Ręka trzymająca papierek czy butelkę jakoś omija kieszeń spodni czy plecaka.
Takich „przypadkowych”, kieszeniosceptycznych śmieci jest w lasach bardzo dużo. I myślę, że w tej grupie osób ważne jest poszerzanie ekologicznej świadomości. Ważna jest edukacja. Tu często wystarczy zwrócić uwagę na problem, pobudzić do myślenia, zadziałać na wyobraźnię. Przekonać, że samemu można ratować ekosystemy, zwłaszcza te najmniejsze – nie śmiecąc, ale i podnosząc odpady z leśnej ściółki.
Śmieci w lasach? Edukujmy młodzież i dzieci!
Druga grupa, gdzie szalenie ważna jest edukacja, to dzieci i młodzież. Oczywiście w każdym przypadku język i treść przekazu musi być inna. Niemniej należy tu mocno działać edukacyjnie. Wzbudzać zachwyt na przyrodą i uczyć podstaw ekologicznego trybu życia. Wpoić dobre postawy.
Brak rozwiązań systemowych przyczyną śmieci w lasach
Trzecia grupa to t.zw. „śmieciarze przymuszeni”. To wszyscy ci, którzy nie mają możliwości technicznych, logistycznych, instytucjonalnych lub finansowych (!) do tego, by śmieci utylizować. To wszyscy ci, którzy śmiecą w sposób zaplanowany i intencjonalny, ale niekoniecznie po to, by niszczyć przyrodę, ale po to, by mieć wygodniej lub taniej. Pozbyć się problemu. To właśnie częste źródło dzikich wysypisk, gdzie znajdziemy lodówki, stare opony, części samochodowe, śmieci z działki itp. Tu sama edukacja może nie zdać rezultatu. Tu często potrzebne są lokalne lub krajowe zmiany niedziałającego systemu, który nie pozwala tanio, szybko i łatwo utylizować śmieci. Oczywiście system kar powinien tu również obowiązywać. Ale nie wystarczy karać, nie dając jednocześnie możliwości działania legalnego. Nie wystarczy także podnieść kar za śmiecenie w lesie, kiedy wykrywalność przestępstw przeciwko przyrodzie jest na niskim poziomie.
Problem „małp”
Ważną grupą są również wszyscy ci, którzy nadmiernie spożywają alkohol w miejscach publicznych i na terenach zielonych. To właśnie jest źródło butelek, małpek i puszek. I to nie jest wcale grupa marginalna. Znam użytek ekologiczny (sic!) masowo zaśmiecany właśnie tego typu odpadami i przez tę grupę ludzi. Działalność zasila lokalny sklep monopolowy. To też jest przestrzeń do pracy i być może tu pomógłby system kaucyjny. Być może bardziej lokalny? Tu nie zadziała ani kara ani edukacja. Tu może pomóc proste rozwiązanie związane z nagrodą za działanie ekologiczne.
Wspólny cel? Mniej śmieci w naszych lasach!
Pewnie są i inne grupy śmiecących, to tylko moje obserwacje. Chciałem Wam jednak pokazać, jak ważne jest to, by działać lokalnie i globalnie, by edukować ale i działać w terenie, by zmieniać system, ale i inicjować akcje oddolne.
Ścieżek do walki ze śmieciami w naszych lasach jest WIELE. Nie jest tak, że jedna jest gorsza inna lepsza. Nasze działania powinny być dostosowane do okoliczności.
Znam takich, którzy edukują dzieci, dbają o ich kontakt z naturą, znam takich, którzy chcą zmieniać systemy, pracują nad systemem kaucyjnym, znam takich, którzy aktywizują ludzi lokalnie i organizują akcje sprzątania. Każdy działa na swój sposób, ale cel jest jeden – MNIEJ ŚMIECI W NASZYCH LASACH!
Tym lasem! 🌳
Poznaj niesamowite bogactwo leśnego życia! CZYTAJ
